Methode Sportproject

Zo snel als mogelijk, maar in je eigen tempo.

De foto’s zijn van een groep van sportproject Heerenveen.

Aanleiding

Steeds meer jongeren, jongvolwassenen en volwassenen vallen uit op school, werk of in de samenleving. De afgelopen jaren heb ik in het kader van het opstellen van preventie- en sportakkoorden veel met gemeenten en netwerkpartners hierover gesproken en gekeken naar passende oplossingen. Hier kwam veelal naar boven om ‘iets’ met sport en gesprek te doen.

Ik zag paralellen met een sportproject dat onderdeel was van mijn werkzaamheden bij de Verslavingszorg Noord Nederland een aantal jaren geleden. Samen met partners uit het sociale veld heb ik deze methode verder uitgewerkt om deze mensen weer op de rails te kunnen krijgen.

Advies methode voor mensen die tijdelijk uitvallen op school of werk

Een deel van de jongeren en jongvolwassenen hebben het zwaarder dan anderen. Dit zal altijd zo zijn dus voor hen hebben we soms voorzieningen nodig die soms buiten het reguliere aanbod vallen. Uit onderzoeken blijkt dat jongeren en jongvolwassenen, meer dan andere leeftijdsgroepen, mentale gezondheidsproblemen zoals gevoelens van eenzaamheid, somberheid en angsten ervaren. Ook zien we dat gedachten en pogingen van suïcide toenemen. In combinatie met of los daar van zijn verslavingsgevoelige jongeren veel meer alcohol en drugs gaan gebruiken. Door deze problemen valt een deel uit op school of op hun werk. Een deel heeft specialistische hulpverlening nodig.

Daarnaast is het afgelopen jaar gebleken dat ook steeds meer volwassenen uitvallen met allerhande problemen, zoals gepest worden op het werk, verslaving, niet op de juist werkplek zitten en daardoor opbranden (burn-out), pijnklachten. We hebben de leeftijd opgeschaald tot 63 jaar! Dit kon omdat ze doorverwijzers de deelnemers goed inschatten en ik vervolgens vertrouwen had dat ze binnen de groep pasten. Want het gaat er ten alle tijde om dat het voor iedereen veilig voelt. Anders durf je je niet kwetsbaar op te stellen.

Vroegtijdig uitvallen op school zonder startkwalificatie komt vaak door het maken van een verkeerde schoolkeuze. Om te weten wat je wilt worden moet je eerst weten wie je bent. Vaak weten deze jongeren dat nog niet.

De meeste jongeren die bij het sportproject komen hebben van huis uit weinig tot geen ondersteuning gekregen of zijn juist al op jonge leeftijd mantelzorger geworden. Ze missen een luisterend oor, een rolmodel en een arm om de schouder. Ze zijn vaak al vroeg zelfstandig geworden, maar missen een vaste bodem en een duidelijk kompas richting de toekomst. Ze verkeren in staat van overleving in plaats van dat ze genieten van het leven.

Verslaving aan middelen heeft net als andere aandoeningen het kenmerk dat hoe eerder de ziekte wordt ontdekt en bestreden, hoe groter de kans is op blijvende genezing. De praktijk wijst uit dat vooral mensen zich pas melden voor hulp als ze echt geen kant meer op kunnen. Afwachten tot ze zich melden voor hulp is geen succesvolle strategie gebleken. Het is dus nodig om deze in het vizier te hebben en als ze gemotiveerd zijn, door te leiden voor behandeling. Daarnaast is een sportproject een veilige en goede plek gebleken om na behandeling van een verslaving langzaamaan, stapje voor stapje met begeleiding, weer terug te keren in de samenleving. Vaak wordt iemand die is behandeld “gewoon” weer alleen gelaten, waardoor hij/zij snel weer terugvalt in het oude gedrag. Als dit onder begeleiding gebeurt kan je de persoon sturen en met nieuwe mensen in contact laten komen. Hen het gevoel geven dat ze niet alleen zijn.

De kwetsbaarheid van deze doelgroep zit vaak in het feit dat ze juist níet gezien of gehoord worden. Ze hangen niet op straat of veroorzaken problemen. Soms zijn ze uit beeld geraakt bij hulpverleningsinstanties omdat ze van jongs af aan al veel contact met hen hebben gehad. Zodra ze achttien jaar zijn vermijden ze hulpverlening omdat ze er klaar mee zijn.

Deze doelgroep denkt vaak dat ze minder zijn dan anderen, omdat ze niet binnen de lijntjes passen. Maar als ze zich bewust worden van wie ze zijn en dat durven uit te dragen wordt je anders zijn, juist erg krachtig op je eigen terrein en kan je bijzondere dingen voor jezelf of de mensen die zich ook zo voelen betekenen.

Quote: William, oud-deelnemer. “Lekker doelgericht sporten met oog op de toekomst.”

De essentie van de methode is:

De methode Sportproject is een sportief en sociaal re integratieproject voor mensen tussen ongeveer 16 en 40 jaar, die te kampen hebben met mentale gezondheid en/of verslavingen en hierdoor tijdelijk geen school of werk hebben. Op basis van ervaringen in Heerenveen en Rhenen is de methode een succesvolle strategie gebleken om deelnemers zichzelf te (her)ontdekken, zelfvertrouwen en zelfwaardering op te doen, zodat ze beslissingen kunnen nemen die belangrijk zijn voor hun toekomst.

Effecten sport

Met regelmaat sporten en bewegen verminderen psychische klachten zoals depressiviteit en angsten. Daarnaast blijkt sportdeelname een positief verband te hebben met de sociale gezondheid. Zoals gevoelens van éénzaamheid.

Positieve effecten van sporten en bewegen bij verslaving is dat het de afgifte van dopamine stimuleert. Dat is hetzelfde stofje dat vrijkomt wanneer iemand toegeeft aan verslaving. Sporten levert eenzelfde gevoel van ‘beloning’ op. Het is aan getoond dat acute fysieke activiteit de drang naar verslaving vermindert. Ook biedt sporten emotionele en mentale voordelen: het kan helpen zelfdiscipline te ontwikkelen, stress te verminderen en het zelfbeeld te verbeteren. Bewegen vergroot de kans op onthouding en vermindert ontwenningsverschijnselen.

Individuele gesprekken

Naast het sportieve deel bestaat het grootste deel uit gesprekken met de individuele deelnemers. Dit gebeurt bij hen thuis, horeca of al wandelend door de natuur. Wat ik veelal terugkrijg is de warmte en het luisterend oor dat ik hen biedt. Dit zorgt er voor dat ze zich veilig voelen en mee durven gaan in het proces van samen sport (werken), sociale omgang, leren zichzelf uit te spreken in een groep en gezien worden waardoor hun zelfvertrouwen en zelfwaardering groeit. Punten waardoor ze zichzelf steeds beter leren kennen en in kunnen zien wat hun plekje in onze samenleving is.

De combinatie samen sporten en samen praten blijkt goud waard te zijn

Als je als groep samen lekker tekeer gaat tijdens het sporten, flink zweet en plezier hebt. Vergeet je even je problemen. Als je erna fris gedoucht samen een kopje koffie drinkt of een ontbijt eet, dan creëer je een mooie gezamenlijke basis om van elkaar te leren. Dit zijn de momenten waar ieder met een positieve energie, gemakkelijker praat over wat hem of haar bezig houdt. De combinatie samen sporten en praten, met verschillende problematiek is erg fijn. Je praat dan niet steeds over dezelfde onderwerpen. Je krijgt inzicht in anderen, in een andere manier met problemen om te gaan, begrip voor anderen en mogelijk ook voor jezelf. Het geven en ontvangen van feedback verloopt makkelijker. Op basis van de ervaringen met dit project is de aanpak een succesvolle strategie gebleken voor zowel jongeren met mentale gezondheidsproblemen als met problemen met alcohol -en drugsgebruik.

Het sportproject heeft vijf doelstellingen:

  • Versterken van mentale en fysieke kracht
  • Oppakken dagritme
  • Uitstromen naar een school of baan die als gegoten zit
  • Indien nodig, motiveren naar specialistische hulpverlening en bieden van nazorg
  • Deelnemers na deelname aan laten sluiten bij lokale sportaanbieders

De tribune oprennen.

In 1ste instantie lijkt het erg hoog en stijl, maar als je het één keer hebt gedaan, is hij niet groot en ver genoeg.

Zo werken deelnemers aan het opbouwen van hun zelfvertrouwen en fitheid.

Quote: Coen Ten Brugge Cate, klantmanager Bijstand gemeente Rhenen. “Voor ons als klantmanagers is dit een mooi alternatief voor het reguliere aanbod van re integratie. Dit project biedt meer ruimte en tijd voor mensen om eerst zichzelf te worden.”

Hoe zien de fases van een sportproject er uit.

  1. Nauwe samenwerking met netwerkpartners en het werven van de deelnemers

Ik benader en onderhoud contact met alle netwerkpartners. Als een netwerkpartner mij benadert met een potentiële jongere, plannen we een afspraak. Samen met de jongere voeren we een intakegesprek. We bespreken dan gezamenlijk wat het project inhoudt, hoe er gewerkt wordt, wat wij van de deelnemer verwachten en welke doelen en verwachtingen hij of zij zelf heeft. Indien we allen denken dat dit goed bij de deelnemer past, dan kan de deelnemer zich bij het eerst volgende sportmoment melden bij het project. Door de positie vervult het sportproject een brugfunctie binnen het sociaal domein.

Jongeren met verslavingsproblematiek hebben soms meer tijd nodig om stappen te nemen. Als er zorgen zijn om zo’n jongere bezoek ik hem of haar thuis. Ik vertel de zorgen en de mogelijkheid van deelname aan het project. Als een jongere de beslissing nog niet durft te nemen, kom ik om de twee weken terug met dezelfde vraag. Ik onderhoud contact met de doorverwijzer.

2. Individuele gesprekken

Na de intake bezoek ik de deelnemer thuis. Dit geeft een inzicht in de persoon en hoe hij of zij leeft. Ik bevraag naar hun levensloop en gezin, vrienden en omgeving. Hoe ze in deze situatie terecht gekomen zijn. Ik ben benieuwd naar hun inzichten van hun eigen aandeel in de situatie en hoe ze zichzelf en anderen zien. Deze inzichten neem ik mee tijdens het sporten en in de interactie met anderen. Afhankelijk van de deelnemer en de situatie bezoek ik ze thuis, zolang als nodig.

Er zijn deelnemers die veel hulpverlening hebben gehad voor zichzelf en/of het gezin. Sommigen vertonen hierdoor vermijdend gedrag naar hulpverlening toe of er moe van zijn. Indien nodig gaan we samen opzoek naar specialistische hulpverlening die wel bij hun past.

3.  Fitness en groepssporten

Samen met een sportbegeleider en de jongerenwerker wordt er gesport. Bij de eerste fitnessbijeenkomst nemen we met de deelnemer door wat zijn of haar doelen zijn. Zowel fysiek en mentaal. De sportbegeleider richt vooral op de fysieke staat en ontwikkeling. We sporten twee keer per week. Eén keer per week fitness en één keer per week groepssport of een bewegingsactiviteit. We sporten als middel en sporten als doel.

Sporten als middel

Bij sporten als middel zijn de volgende leerthema’s van toepassing:

1)  Zelfvertrouwen opbouwen

2)   Leiding geven en ontvangen

3)   Samenwerken

4)   Persoonlijke presentatie en verzorging

5)   Omgaan met winst en verlies

Sporten als doel

Bij sporten als doel gaat het echt om het sporten. We doen squash, hardlopen, balsporten etc. Leidend binnen de sport als doel is de gezondheidsbevordering. Fitness is een goede sport om individueel aan doelen te (leren) werken. Op deze wijze doen de deelnemers snel succeservaringen op, wat motiverend werkt. Dit werkt ook door naar andere facetten van het leven. De zelfwaardering en het zelfvertrouwen groeit op deze manier spelenderwijs.

Na het sporten drinken we gezellig een sportdrankje, thee of koffie met elkaar.

      4.  Waarom samen ontbijten?

Eén keer per week eten we gezamenlijk na afloop van het sporten. Groepsgesprekken voeren kan als lastig ervaren worden. Om je persoonlijke verhaal delen met anderen is heel wat dapperheid nodig. Samen met elkaar ontbijten voelt veel lichter aan om te verteren. Daarnaast worden er elke week dezelfde vragen gesteld, namelijk: Hoe was je week? Wat ga je komende week doen? En, kan ik je ergens mee ondersteunen? Dit zijn simpele behapbare vragen, waarvan ze weten dat ze komen. Deze structuur wordt als prettig ervaren. Het zorgt ervoor dat deelnemers steeds meer durven te vertellen over hun leven. De deelnemers vertellen hun verhaal sowieso de eerste keer als ze mee-eten en daarna als er een nieuwe deelnemer bij komt.

Door het vertellen van de vorderingen die ze maken in hun proces, leren de deelnemers van elkaar en zien ze dat je kwetsbaar opstellen door je verhaal te vertellen, wat anders is dan kwetsbaar zijn. Dat als je praat over je leven en wat je overkomen is, helend kan werken voor je verwerkingsproces. Dit is nodig om helder te kunnen nadenken over wat je wil en waar je naartoe wilt in het leven. Mijn ervaring is dat de deelnemers dit ook doen.

5. Rolmodellen en netwerkpartners

Af en toe nodigen we rolmodellen uit, die wat kunnen vertellen over sport, voeding en het gericht naar een doel toe werken. De deelnemers kunnen zich zo spiegelen of door hen laten motiveren. Eéns per half jaar nodigen we de gemeente en netwerkpartners uit. De netwerkpartners krijgen op deze manier een duidelijk inzicht van het proces van de deelnemers en hoe de werkwijze er op de werkvloer uit ziet.

6. School, studie of werktraject

Ik kijk samen met de deelnemers naar school- en werkervaring, kwaliteiten en vaardigheden, wensen en ambities. We bespreken de ervaringen en kijken wie of wat er nodig is voor een vervolgstap. Als er een werkcoach nodig is, dan zoeken we er één die bij hem of haar past. Deze zoekt dan samen met de deelnemer naar geschikt werk en een mogelijke baan. Doordat ik de deelnemer wekelijks mee maak, kan ik zien welke vaardigheden, kwaliteiten, persoonlijkheid hij of zij heeft. Door de terugkoppeling ontdekken ze nieuwe dingen over zichzelf of krijgen ze zelfvertrouwen om kwaliteiten of vaardigheden bewust in te zetten. Afhankelijk van de groep en lokaal aanbod organiseren we bijeenkomsten om te leren solliciteren, een curriculum vitae op te stellen of doen we rollenspelen om hun zelfvertrouwen te laten groeien.

7. Vrijwilligerswerk

Waar mogelijk zet de groep of individueel zich in als vrijwilliger door te participeren bij sport, sociaal en culturele activiteiten. Dit om het gevoel van (weer) mee te doen aan de maatschappij te bevorderen. Daarnaast krijgen ze weer perspectief en plezier van werken. Een bijkomend voordeel is het opbouwen van een sociaal netwerk in de buurt.

8. Periode van deelname en groepsgrootte

De periode van deelname voor een deelnemer is in principe zes maanden. Dit kan verlengt worden indien nodig of gewenst. Dit gebeurt in samenspraak met de verwijzer en de deelnemer. Een deelnemer kan ook binnen zes maanden uitstromen. We hanteren het concept “Op je eigen tempo en zo snel als mogelijk”. Na elke twee maanden is er een tussenevaluatie met de deelnemers. De doelen en het voortgangsproces worden besproken en zo nodig bijgesteld.

Sommige deelnemers hebben meerdere perioden nodig, anderen gaan meteen “aan” door het sporten, in combinatie met het dagritme en de gesprekken. Ze zijn gefocust om snel een school of een baan te vinden die bij hun past, of te stoppen met hun verslaving.

De groepsgrootte bedraagt maximaal 15 deelnemers. Dit is om de deelnemers individueel en als groep voldoende tijd en aandacht te kunnen geven. Omdat de groepssporten, ontbijten en het leren van elkaar sneller gaat als er meerdere mensen zijn streven we er naar om continu tussen de 10 en 15 deelnemers in de groep te hebben. We zorgen hiervoor door in nauw contact te zijn met netwerkpartners.

9. Borging sport

Gedurende het jaar sporten we op verschillende locaties om de deelnemers met verschillende smaken en verenigingen te laten kennis maken. Omdat sport onder andere gezorgd heeft dat deelnemers zich anders zijn gaan voelen, denken en gedragen. Is borging van sport in de levens van de deelnemers van belang. In de laatste maand van deelname vragen we daarom welke sport ze het liefste blijven beoefenen. Deelnemers die dit zelf kunnen laten we dit zelf regelen, met anderen gaan we mee voor een warme overdracht. Indien het financieel een probleem is zoeken we uit hoe we regelingen dit kunnen tackelen.

Dagje les in skeeleren

Quote: “Laagdrempelig, lekker op je eigen tempo en in de buurt is een mooi concept voor een deel van onze patiënten. Wij als Huisartsenpraktijk zijn enthousiast en steunen het van harte”, zegt Nicole van Nieuwenhuijsen, Praktijk Ondersteuner Huisarts van de huisartsenpraktijk in Elst.

Cruciaal is de samenwerking tussen welzijn en gezondheid

“De sleutel tot succes van goede gezondheidsbevordering ligt in het leveren van maatwerk en vakmanschap om vanuit het perspectief van de ander te kijken[1]”.

Samenwerking en korte lijntjes is van cruciaal belang om deelnemers in kaart te krijgen en hen mee te nemen. Het vinden en verbinden van mensen die zeggen niet te willen, maar waar je als professional van denkt: “Voor deze persoon zou sporten hét middel kunnen zijn om hem of haar weer op de rit te krijgen.” Waar veel werkers bij het Sociaal Team, CJG of POH GGZ’ers vervolgens tegen aan lopen is dat ze vaak te horen krijgen, is dat iemand geen zin heeft of niet van sporten houdt.

De potentiële deelnemers zitten dan nog in hun angst er niet bij te horen, of om in contact te treden met andere mensen, denken dat ze het niet te kunnen, geen sportieve achtergrond of ambities, slechte ervaringen met mensen of sport etc. Oftewel zorgvermijders. Mijn specialiteit ligt in het bereiken en motiveren van díe mensen die alleen op hun kamertjes zitten. Die de potentie hebben om mee te doen, maar dat tot nu toe nog niet hebben kunnen laten zien omdat ze nog niet in hun eigen kracht staan. Ze voelen mijn betrokken- en oprechtheid dat ik echt geïnteresseerd in hun ben. Dit creëert een gevoel van veiligheid. Daarnaast stimuleer ik ze op een leuke en prettige manier om mee te doen en te blijven doen. Dit geeft hen energie. Deze energie zorgt er voor dat ze er meer van willen. Hierdoor willen ze meedoen. Zo beginnen ze onbewust aan zichzelf te werken.

Wat ik van deelnemers en netwerkpartners teruggekoppeld krijg waar we ons in onderscheiden is dat we:

  1. In nauw contact staan met de doorverwijzers
  2. Persoonlijk werven van de deelnemers
  3. Het lukt om zorgvermijders mee te laten doen
  4. Vanaf het begin tot aan het einde een warm contact
  5. We nemen alle gebieden mee en gaan overal mee naartoe
  6. Deelnemers soms voor het eerst hun verhaal delen met anderen
  7. Een veilige plek waar deelnemers durven te groeien
  8. Deelnemers krijgen zicht op hun eigen leven en handvatten om er mee om te gaan
  9. Het (her)vinden van levensgeluk
  10. Veel ervaring met jongeren met mentale gezondheidsklachten en verslaving
  11. Bij terugval of na behandeling zijn deelnemers weer welkom
  12. Bevorderen zelfredzaamheid
  13. De ondersteuning is zo licht als mogelijk
  14. Deelnemers hoeven niet lang te wachten op deelname
  15. Bij de GGZ moeten ze wekelijks praten over zichzelf, bij ons mogen ze zelf kiezen wat ze wanneer vertellen

Wat u als gemeente kunt betekenen voor jongeren, jongvolwassenen en volwassenen

Kleine investering grote winst

Op dit moment lopen de wachtlijsten van specialistische hulpverlening enorm op. Waardoor het lang kan duren voordat iemand kan beginnen aan zijn of haar herstel. Mogelijk neemt hierdoor de motivatie ook af, waardoor iemand nog verder wegzakt. Door het deelname aan een sportproject kunnen deelnemers alvast terecht op een plek, waar ze een stap kunnen maken richting specialistische hulpverlening, maar mogelijk kan dit na het meedoen een minder intensief en lang traject worden. De winst van deze methode zit dus in het voorkomen van inzet van dure individuele behandeltrajecten, besparing op een bijstand- of Wajong-uitkering. Deelnemers die zichzelf vinden en daarmee een richting op gaan die hen gelukkig maakt komen niet terug in de kosten van de maatschappij. Uit soortgelijke projecten is naar voren gekomen dat elke geïnvesteerde euro ongeveer 3 euro oplevert.

Lange termijn

Kijkend naar de lange termijn. Jongeren en jongvolwassenen groeien en krijgen zelfinzicht, zelfwaardering en zelfvertrouwen. Hierna kunnen ze al dan niet samen komen tot het maken van beslissingen op de gebieden van studie, werk specialistische hulpverlening.

Door de insteek “zo snel als mogelijk maar in je eigen tempo” stromen deelnemers duurzaam uit. Hiermee wordt bedoeld dat door het persoonlijk contact, coaching thuis en “on the job”, samen kijken naar persoonlijkheid en karakter, ontwikkeling, wensen en kwaliteiten in combinatie met een arm om de schouder en een luisterend oor wordt er een solide bodem gelegd. Waarop met voldoende zelfwaardering, zelfvertrouwen en zelfkennis duurzame keuzes voor de toekomst gemaakt kunnen worden. Als blijkt dat er meer aanbod is dan kunnen we nog een sportproject opzetten.

Ter indicatie

Het sportproject Heerenveen bestaat al 10 jaar. Jaarlijks stromen er ongeveer 20 verschillende deelnemers door het project. De verwachting is dat dit de komende jaren een hoger percentage zal zijn door de crisis. 75% verlaat het project met een positief eindresultaat. Ze stromen door naar school, werk en/of specialistische hulpverlening of ze sluiten zich aan bij sportverenigingen. De deelnemers, netwerkpartners en de gemeente zijn al jaren erg tevreden. Ons streven is inzetten op langdurige relaties met de gemeente en netwerkpartners. Zodat we niet alleen tijdens deze crisis de jongeren en jongvolwassenen ondersteunen, maar ook voor de langere termijn. Naargelang het inwonertal van de gemeente wordt in overleg besloten op welke resultaten we willen behalen.

De winst voor de samenwerkingspartners

Sportclubs en sportverenigingen

We sporten soms op speciale locaties, zoals op een skeelerbaan, zwembad of wandklimwand. De deelnemers komen op deze wijze in contact met lokale sport en clubs, waar ze voorheen geen weet, kennis of angst voor hadden. De samenwerking met en doorstroom naar het verenigingsleven werkt, zeker voor (oud)deelnemers die al verder hersteld zijn erg goed. Inzetten op deze doelgroep biedt kansen voor een vereniging. Ze leveren een maatschappelijke bijdrage die ze bovendien nieuwe leden en vrijwilligers, positieve aandacht en sponsors kan opleveren.

Bijstand

Ongeveer een vierde tot een derde deel van de jongeren en volwassenen die in aanmerking komen voor deelname aan een sportproject hebben een uitkering. Het bespaart de gemeente dus veel geld om deelnemers die niet in aanmerking komen voor reguliere re-integratiebureaus, toch een plek te kunnen bieden om hun plek in onze maatschappij te kunnen vinden.

Sociaal- Wijk team/ CJG/ Huisartsenpraktijken

Deze samenwerkingspartners hebben nu naast hun begeleiding of overvolle wachtlijsten van de GGZ-instellingen een extra lokaal alternatief waar mensen met verslaving- of mentale gezondheidsklachten, eenzaamheid en andere kunnen werken aan zichzelf en hun toekomt.

Verslavingszorg en andere GGZ-instellingen

Instellingen voor verslavingszorg hebben een lokaal aanbod om jongeren waar zorgen over zijn, maar die dit zelf nog niet zo zien of nog niet gemotiveerd zijn om behandeling aan te gaan, onder te brengen. Daarnaast kunnen ze beroep doen op een sportproject voor patiënten die klaar zijn met behandeling, een zachte en begeleide manier te bieden om te voorkomen dat ze meteen weer in oud-gedrag te vervallen.

Doorstroom (RMC) voortijdig schoolverlaten

Doorstroom heeft als doel om zoveel als mogelijk jongeren met een startkwalificatie de arbeidsmarkt op te sturen. Dit doen ze door hen te motiveren om een schoolopleiding of niveau af te ronden of door hen een leerwerkplaats aan te bieden. Voor jongeren die nog geen idee hebben wat ze willen, kan een lokaal sportproject tijdelijk uitkomst bieden dat bij hen aansluit. Daarnaast zijn er de zogenaamde spookjongeren, wie wel in een gemeente wonen, maar niet staan ingeschreven en van hot naar her zich verplaatsen bij vrienden en soms op straat eindigen. Voor gemeenten is het fijn dat ik deze jongeren thuis bezoek, zodat er weer zicht is op hen.

Heeft u soortgelijke problematiek in uw gemeente, waar u nog geen passend aanbod op heeft. Belt u mij dan gerust op 06-40798640 of mail naar welzijn@annejanodinga.nl. We kunnen dan samen bekijken hoeveel deelnemers uw gemeente mogelijk heeft en welke resultaten we willen bereiken.


[1] Gedragsverandering vanuit Positieve Gezondheid. Inspiratie van Machteld Huber.

Scroll naar boven